GRUPA III – „Żabki”
MAJ
Tematyka tygodnia:
- Od pomysłu aż po dach
- Jak powstaje…?
- Święto Rodziny
- Dzień Dziecka
Zdobyte umiejętności:
- poznanie różnych typów budynków,
- kształtowanie umiejętności klasyfikowania domów ze względu na pełnioną funkcję,
- ćwiczenie zdolności wypowiadania się całym zdaniem,
- rozwijanie kreatywności podczas wykorzystywania różnorodnych technik plastycznych,
- kształtowanie umiejętności wyciągania i formułowania wniosków,
- doskonalenie umiejętności współpracy w grupie,
- ćwiczenie umiejętności uważnego słuchania tekstów literackich,
- rozwijanie umiejętności analizy sylabowej,
- poznanie nazw domów budowanych przez zwierzęta,
- doskonalenie umiejętności matematycznych: klasyfikowania, przeliczania, rozróżniania figur geometrycznych,
- kształtowanie umiejętności radzenia sobie z nieprzyjemnymi emocjami w sytuacji przegranej w grze
- poznanie nazw materiałów budowlanych,
- rozwijanie wrażliwości muzycznej,
- rozwijanie umiejętności społecznych,
- doskonalenie sprawności fizycznej,
- doskonalenie umiejętności konstrukcyjnych,
- rozwijanie integracji sensorycznej,
- zapoznanie z etapami robienia zakupów,
- kształtowanie wiedzy na temat zależności między pracą a wynagrodzeniem,
- wzbogacanie wiedzy dotyczącej rodzajów zawodów,
- ćwiczenie umiejętności zachowania się w miejscach publicznych typu sklep,
- poznanie procesu powstania wełnianych ubrań,
- poznanie znaczenia wyrazu nabiał oraz etapów jego wytwarzania,
- doskonalenie umiejętności grafomotorycznych,
- utrwalanie zasad bezpieczeństwa podczas poruszania się w miejscach publicznych
- poznanie nazw instrumentów i sposobów wydobywania z nich dźwięków,
- rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- uwrażliwianie na dźwięki w otaczającym nas świecie
- poznanie etapów powstania ciasta i nazw produktów potrzebnych do jego przygotowania,
- rozwijanie zmysłu węchu i dotyku,
- rozwijanie świadomości, że emocje są nieodłącznym elementem życia,
- doskonalenie percepcji wzrokowej,
- rozwijanie orientacji przestrzennej,
- kształtowanie poczucia przynależności do rodziny,
- rozwijanie ciekawości poznawczej i kreatywności poprzez eksperymentowanie,
- utrwalenie wiedzy o relacjach między członkami rodziny,
- czerpanie przyjemności z obdarowywania bliskich osób własnoręcznie przygotowanymi podarunkami,
- zapoznanie się z tematyką praw i obowiązków dzieci,
- kształtowanie świadomości korzystania ze swoich praw,
- poznanie znaczenia słowa przyjaciel,
- poznanie zasady działania magnesu,
- poznanie zabaw dziecięcych popularnych w innych krajach,
- postawy wyrażającej szacunek w stosunku do innych kultur i ich przedstawicieli
REALIZACJA PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO:
- Wartość: KONTAKTY RÓWIEŚNICZE
Wyrażaj swoje emocje w sposób zrozumiały i akceptowany przez innych.
Z godnością przyjmuj porażki.
- Wartość: RODZINA
Pamiętaj o uroczystościach rodzinnych.
Bierz aktywny udział w obchodach świąt rodzinnych.
- Wartość: WARTOŚCI MORALNE
Szanuj cudzą godność, odrębność, prywatność. Nie rań uczuć innych. Nie sprawiaj
im przykrości. Bądź miły dla innych.
Kolorowa wieża
Teresa Mazur
Dzisiaj wieżę zbudujemy
klocków dużo przecież mamy.
– Jakich klocków potrzebujesz?
Może najpierw sześcian damy?
Ten czerwony czy zielony?
Wieża mocną ma podstawę.
Potem żółty, znów czerwony
i niebieski, granat prawie.
A na szczycie ten trójkątny
będzie żółty daszek zgrabny.
Piękna wieża kolorowa!
Przy niej zamek stanie ładny.
Tańcowała igła z nitką
Jan Brzechwa
Tańcowała igła z nitką,
Igła – pięknie, nitka – brzydko.
Igła cała jak z igiełki,
Nitce plączą się supełki.
Igła naprzód – nitka za nią:
– Ach, jak cudnie tańczyć z panią!
Igła biegnie drobnym ściegiem,
A za igłą – nitka biegiem.
Igła górą, nitka bokiem,
Igła zerka jednym okiem.
Sunie zwinna, zręczna, śmigła.
Nitka szepce: – Co za igła!
Tak ze sobą tańcowały,
Aż uszyły fartuch cały!
Uciekaj, myszko, do dziury
sł. i muz. tradycyjne
Uciekaj, myszko, do dziury,
bo cię tu złapie kot bury.
A więc uciekaj do dziury,
by cię nie złapał kot bury. (× 4)
Skakanka
Julian Tuwim
„Żeby kózka nie skakała,
to by nóżki nie złamała”.
Prawda!
Ale gdyby nie skakała,
to by smutne życie miała.
Prawda?
Bo figlować – bardzo miło,
A bez tego – to by było
Nudno…
Chociaż teraz musi płakać,
potem będzie znowu skakać!
Trudno!
Więc gdy cię dorośli straszą,
Że tak będzie jak z tą naszą
Kozą,
Najpierw grzecznie ich wysłuchaj,
Potem powiedz im do ucha
Prozą:
„A ja znam może dwadzieścia innych kózek, co od rana do wieczora skakały
i zdrowe są, i wesołe, i nic im się nie stało, i dalej skaczą! Grunt, żeby się nie bać!
Tak skakać, żeby się nic nie stało! Bo inaczej, co by za życie było? Prawda?” I skacz,
ile ci się podoba. Niech dorośli zobaczą, jak się to robi!
