Przedszkole

LUTY

  1. Wszystko jest muzyką.
    2. Pod ziemią, pod wodą.
    3. W kosmosie.
    4. Prehistoryczny świat.

Dziecko zdobywa następujące umiejętności:

– utrwala nazwy instrumentów muzycznych
– wzbogaca wiadomości na temat dawnych i współczesnych przedmiotów służących do odtwarzania muzyki
– doskonali umiejętność gry na instrumentach
– kształtuje wrażliwość i pamięć muzyczną
– rozwija umiejętność wyrażania ruchem treści piosenki
– kształtuje umiejętność rozróżniania i nazywania różnych emocji oraz nastrojów w muzyce
– poznaje litery: n, N, w, W, p, P, j, J oraz odtwarza ich kształty
– układa schematy i modele wybranych słów
– wyodrębniania poznane głoski w nagłosie, wygłosie
– utrwala poznane litery drukowane i pisane, wielkie i małe
– doskonali umiejętność czytania
– rozpoznaje i pisze po śladzie liczbę 10
– zapoznaje się ze znakiem równości
– wzbogaca wiadomości na temat bogactw naturalnych oraz podwodnych zwierząt
– doskonali umiejętność przeliczania i porównywania liczby elementów
– rozwija umiejętność układania rytmów
– doskonali orientację w przestrzeni
– wzbogaca wiadomości na temat planet w Układzie Słonecznym oraz Księżyca
– poszerza wiedzę na temat dinozaurów
– wie, kim jest archeolog i paleontolog
– rozwija umiejętność uważnego słuchania i wypowiadania się pełnymi zdaniami na określony temat
– utrwala nazwy figur geometrycznych
– rozwija umiejętność zgodnej współpracy w grupie podczas różnych aktywności
– doskonali umiejętność czekania na swoją kolej
– rozwija sprawność fizyczną i kształtuje prawidłową postawę ciała
– rozwija kreatywność i wyobraźnię podczas tworzenia prac plastycznych

Realizacja Programu Wychowawczego:

Wartość: KULTURA BYCIA. Zasada: Bądź kulturalny. Normy postępowania:
Używaj form grzecznościowych: „proszę”, „dziękuję”, „przepraszam”. Słuchaj, gdy ktoś mówi, nie przerywaj. Nie niszcz (zabawek, przedmiotów, pracy innych).
Wartość: KONTAKTY RÓWIEŚNICZE. Zasada: Kontroluj swoje zachowanie / Bądź koleżeński. Normy postępowania: Wyrażaj swoje emocje w sposób zrozumiały i akceptowany przez innych. Zwróć się z problemem do nauczyciela. Słuchaj, co mówią inni, spokojnie oczekuj na swoją kolej. Ciesz się z własnych sukcesów, doceniaj sukcesy innych.

„Orkiestra” Zofia Poletyło

Szykowała się orkiestra
Na wielki bal, na sylwestra.
Przyszły różne instrumenty
– Od strunowych aż do dętych.
Każdy ma niezłomną wolę
Zagrać dziś swą wielką rolę.
Każdy chce być najważniejszy
I ten większy, i ten mniejszy.
Więc stroją się jak należy
– Tylko talerzom nie zależy.
A inni – do kłótni mają chęci,
A inni wciąż się spierać wolą
O to, kto może zagrać solo.
– Skrzypce chcą wieźć prym w zespole.
– Altówka jest zła na wiolę.
Trąbka kłóci się z fagotem
I mówi, że zagra potem.
Wiolonczela miękko kwili:
– Dajcie mi głos moi mili!
Tylko perkusja – trzask! prask!
Jej się nie spieszy – ona ma czas.
Zahuczała wielka trąba:
– Jak ja zagram – będzie bomba!
Głos zabrał angielski rożek
– On też solo zagrać może.
Kontrabas ma kłopot z chrypką
– Mogę grać, lecz nie za szybko.
Klarnet szturchnął bęben w bok,
Że już za chwilę Nowy Rok.
I nie wiadomo, co byłoby dalej.
– Może by się dłużej spierali
– Lecz wszedł dyrygent i po chwili
Wszyscy się grzecznie ustawili.
Już wodzirej wspiął się na palce
– Chciał zacząć bal wiedeńskim walcem
Lecz pan dyrygent spojrzał zezem
– I bal rozpoczął – polonezem.

„Fortepian” Wanda Chotomska

Kto mieszka w fortepianie?
– Muzyka – mówi brat.
A mnie się zdaje, że ptaki,
a mnie się zdaje, że wiatr…
I deszcz z ogrodu przyszedł,
wykąpał wszystkie drzewa,
a teraz wszedł w fortepian
i słyszę go, jak śpiewa.
I żaba się znalazła!
Wiedziałem, że ją znajdę –
ta sama, co mi wczoraj
uciekła pod werandę.
I świerszcz ma tu mieszkanie,
i nabzdyczona pszczoła,
i konie rozpędzone,
i wielki dzwon z kościoła.
Rozhuśtał się wysoko
i dzwoni, dzwoni, dzwoni,
a konie pędzą drogą,
bo słyszę tętent koni…
Muzyka tutaj mieszka?
– Muzyka – mówi brat.
A ja nasz ogród słyszę
i wieś, i cały świat!

„Panie z Wiolinowa” sł. i muz. Adrianna Furmanik-Celejewska

  1. W pewnym mieście, Wiolinowie, żyją sobie piękne panie,
    I choć obie muzykalne, każda swoje miewa zdanie.
    I choć obie dobrze wiedzą, na co moda dziś panuje,
    Pierwsza jasne barwy lubi, druga ciemne preferuje.
    Ref.: Dwie melodie, co potrafią wyobraźnię zaczarować,
    W świat muzyki zaprowadzić i nastroje namalować.
    Wiecie już, jak wyglądają, z nutek pięknych pereł sznur,
    To jest właśnie pani Moll, a to jaśnie pani Dur.
    2. Dur zakłada kurtkę w piórka, ze skowronkiem pogwizduje,
    A gdy smutno, to pocieszy, ciepły uśmiech podaruje.
    Moll przebiera się za wietrzyk, tajemniczo w lesie dmucha
    I za grzmoty, błyskawice, gdy zimowa zawierucha.
    Ref.: Dwie melodie, co potrafią wyobraźnię zaczarować…
    3. Obie panie z Wiolinowa dużo pracy co dzień mają.
    Wciąż na próbach raźno ćwiczą i na instrumentach grają.
    A gdy wreszcie zabrzmią gongi, a orkiestra się nastroi,
    Pięknie tańczą i śpiewają na koncercie w filharmonii.
    Ref.: Dwie melodie, co potrafią wyobraźnię zaczarować…

„Egipskie rafy koralowe” Anna Paszkiewicz

Wody Morza Czerwonego
Kryją cuda wyjątkowe:
Wielobarwne, różnorodne,
Piękne rafy koralowe.
Zamieszkują je jeżowce
I drapieżne ośmiornice,
Żółwie, płaszczki i meduzy
Oraz licznych ryb ławice.
Kto nurkować nie potrafi,
Może dziwy niesłychane
Pooglądać, siedząc w łodzi
I zerkając przez dno szklane.

„Dżdżownica” Agnieszka Frączek

Czy gdy ktoś mieszka, tak jak pan kret,
w błotnistym mroku, pod ziemią het,
to może liczyć na tłum sąsiadów?
Czy po sąsiadach tam ani śladu?
I czy w ogóle na dźwięk tych słów:
„Mieszkam pod miastem” ten albo ów
pomyśli, choćby przez chwilki pół,
że „pod” oznacza dosłownie: „w dół”?
I czy ktoś jeszcze, tak jak pan kret,
z miłą by chęcią pod ziemię zszedł
i klitką w błocie by się zachwycał?
Jasne!
Kto taki?
Pani dżdżownica.


„Układ Słoneczny” Ewa Dafner

Układ Słoneczny z butów wyrywa:
SŁOŃCE i osiem planet ukrywa!
Najpierw na scenę wjeżdża MERKURY,
co ma na sobie dziwne struktury!
Potem WENUS sunie śmiało –
ta urody ma niemało!
Tuż za WENUS stoi ZIEMIA –
na niej ciągle się coś zmienia!
MARS kolejną jest planetą –
nie pomylcie go z kometą!
Wielki JOWISZ za nim bieży –
temu podziw się należy!
Jest i SATURN w swym pierścieniu,
za JOWISZEM krąży w cieniu!
Za SATURNEM, URAN znajdziesz.
Potem NEPTUN Cię dopadnie!
NEPTUN to ostatni obiekt,
co w układzie ma swój obieg!

„Pan Astronom mówi o Księżycu” Wanda Chotomska

– Dookoła Ziemi
ciągle sobie biega
Księżyc – naszej Ziemi
najbliższy kolega.
Cały miesiąc musi
biegać dookoła,
zanim raz okrążyć
naszą Ziemię zdoła.
Słońce go oświetla –
tam gdzie Słońce zerka,
światło się odbija
tak jak od lusterka.
Sam Księżyc nie świeci,
to, co widać z Ziemi,
jest właśnie odbiciem
słonecznych promieni.


„W kosmosie” sł. Anna Urszula Kamińska, muz. Katarzyna Waszkiewicz

  1. W noc gwiaździstą ujrzeć mogę
    na tle nieba Mleczną Drogę.
    W niej Słoneczny Układ mamy,.
    Słońce oraz osiem planet!
    Ref.: Krąży, krąży wciąż bez końca
    osiem planet wkoło Słońca.
    Każda pędzi po orbicie,
    Z nimi Ziemia, gdzie jest życie!
    2. Pragnę tak zobaczyć z bliska
    Kosmos, co energią tryska.
    Gwiazdy, Księżyc i planety
    chcę podziwiać z mej rakiety.
    Ref.: Krąży, krąży wciąż bez końca…
    3. Słońce Ziemię nam ogrzewa,
    wszystko rośnie i dojrzewa.
    Tu nasz dom w kosmosie mamy
    I szczęśliwie dorastamy!.
    Ref.: Krąży, krąży wciąż bez końca…

„Dinozaury nie wymarły” Rafał Witek

Gdzie nie pójdę, gdzie nie zajrzę –
dinozaur na dinozaurze.
W każdym sklepie z zabawkami –
nowy dział z dinozaurami.
Od Sopotu aż do Lądka
mnożą się dinozaurzątka.
Takie mają – bestie – wzięcie,
że nie w głowach im ginięcie!
Grają w filmach, kłapią kłami –
zamiast wymrzeć… są gwiazdami!

„Świat dinozaurów” Marcin Przewoźniak

Tego żarłoka, Diplodoka,
Tyranozaur nie spuszcza z oka.
Diplodok musi zwiać przed potworem
I przed drapieżnym małym Raptorem.
Tam Triceratops przeżuwa liście.
Raptor zjeść chciałby go oczywiście,
Lecz Triceratops ma wygląd srogi:
Pancerz jak kołnierz, trzy wielkie rogi!
Patrz, Stegozaur, wyszedł na słońce.
Płyty na grzbiecie, w ogonie kolce.
Wraz z Brontozaurem, gadem-wieżowcem
Żują listeczki jak wielkie owce.
W górze latają we wszystkie strony
Pterodaktyle, pteranodony,
Ich smocze cienie po falach płyną.
Nad Ichtiozarów morską głębiną.
Świat, w którym rządzą zęby, pazury…
Trochę ciekawy, trochę ponury.
Tyle w nim żyło zwierząt wspaniałych.
Ciekawe, gdzie się wszystkie podziały?

Piosenki o literach i liczbach:

„N, n” sł. Marcin Przewoźniak, muz. Jerzy Ostrowski

Posłuchamy, zaśpiewamy,
Dziś literę N poznamy!
Nuty nucą kołysanki,
pioseneczki, wyliczanki
i na cały głos, od rana
nowe nuty – dana, dana!
Każda z nich inaczej brzmi,
Do-re-mi. Na nuty trzy…

„W, w” sł. Marcin Przewoźniak, muz. Jerzy Ostrowski

Posłuchamy, zaśpiewamy,
dziś literę W poznamy!
Przez Warszawę płynie Wisła.
Woda w Wiśle trochę wyschła.
Woła wilk i węgorz młody:
Chmuro, chmuro, więcej wody!
Wody nam do Wisły wlej,
aż się cała zmieścisz w niej!

„P, p” sł. Marcin Przewoźniak, muz. Jerzy Ostrowski

Posłuchamy, zaśpiewamy,
dziś literę P poznamy!
Pędzi pociąg po planecie.
Pociąg jest pospieszny przecież.
Pociąg pełen psów i pączków
Pomidorów i pajączków.
A na przodzie pięknie lśni
chorągiewka – tak jak P!

J, j” sł. Marcin Przewoźniak, muz. Jerzy Ostrowski

Posłuchamy, zaśpiewamy,
dziś literę J poznamy!
Każdy pewnie w niej zobaczy:
ma laseczkę albo haczyk.
A ci, którzy J szukają,
znajdą je w wyrazie jajo!
Jabłko, jama, Jurek, jeż –
i w wyrazie jutro też.

„Dziesięć” sł. Agnieszka Filipkowska, muz. Jerzy Ostrowski

Jeden, dwa, trzy, zapraszamy do zabawy!
Jaką liczbę dziś poznamy? Kto ciekawy?
Do okrągłej tarczy strzała chce dolecieć.
Jeden połącz z zerem: tak powstanie DZIESIĘĆ.
JEDEN–DWA–TRZY–CZTERY–PIĘĆ–SZEŚĆ–SIEDEM–OSIEM
DZIEWIĘĆ, DZIESIĘĆ małych palców gra na nosie.
Liczyć już potrafisz, wszystko jest w porządku!
Trafiasz w środek tarczy! To jest strzał w DZIESIĄTKĘ.