ZAMIERZENIA DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZE
GRUPA IV – „PSZCZÓŁKI”
LISTOPAD
Tematyka tygodnia:
Dziecko zdobywa następujące umiejętności:
– poznanie pojęcia wyobraźnia oraz marzenia,
– doskonalenie umiejętności wyrażania swoich myśli i uczuć słowami,
– odróżnianie fikcji od rzeczywistości,
– rozwijanie umiejętności współpracy,
– ćwiczenie ruchów naprzemiennych,
– poszerzanie słownictwa czynnego,
– używanie pojęć: dom, mieszkańcy domu,
– poszerzenie wiedzy o wyglądzie miast,
– rozróżnianie krajobrazu miasta i wsi,
– dokonywania analizy sylabowej,
– dbałość o bezpieczeństwo swoje i innych, rozwijanie odpowiedzialności,
– rozpoznawanie i nazywanie symboli narodowych,
-rozwijanie sprawności manualnej, wrażliwości sensorycznej,
– różnicowanie faktur dotykiem,
– rozwijanie umiejętności rozumienia sygnałów werbalnych i symboli,
– poszerzanie wiedzy na temat zwierząt leśnych i ich nawyków żywieniowych,
– poznanie zasad zachowania się w lesie,
– rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat,
rozwijanie motoryki dużej i małej oraz precyzyjnych ruchów rąk,
– wdrażanie do bycia odpowiedzialnym za przyrodę,
– poznanie podstawowych wiadomości na temat przygotowań do zimy wiewiórki, niedźwiedzia i jeża,
– doskonalenie umiejętności liczenia w zakresie 0–5,
– poszerzanie wiedzy na temat ptaków odlatujących i pozostających w Polsce,
– kształtowanie umiejętności określania położenia różnych przedmiotów w przestrzeni,
– kształtowanie słuchu muzycznego i poczucia rytmu,
– rozwijanie umiejętności logicznego myślenia,
– utrwalanie nazw części ciała,
– poznanie zmysłów i odpowiadających im narządów,
– poznanie zasad utrzymania higieny jamy ustnej,
– poznanie zawodu stomatologa,
– poznanie produktów zdrowych dla zębów oraz kształtowanie nawyku mycia zębów,
– poznanie wybranych zasad zdrowego odżywiania,
– zachęcanie do odkrywania nowych smaków.
REALIZACJA PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO
Wartość: OJCZYZNA
Wartość ŚRODOWISKO NATURALNE
Dom, w którym śmieszy
(Jerzy Ficowski)
Jest wśród wielu baśni naszych
baśń o domu, w którym straszy,
w którym zawsze przed północą
strachy pięścią w mur łomocą,
aż psy wyją wniebogłosy,
aż na głowie stają włosy,
aż na strychu puszczyk wrzeszczy,
księżyc zaś dostaje dreszczy.
Ale ja wam powiem szczerze –
w jedną tylko bajkę wierzę
spośród całej bajek rzeczy:
w baśń o domu, w którym śmieszy!
W owym domu przed północą
gwiazdki spoza szyb chichocą,
na suficie tańczy pająk,
cienie aż się pokładają
i trzepocą w świetle słodkim
ćmy wesołe jak łaskotki.
Gdybyś w takim domu usnął,
te łaskotki sen twój musną,
aż tak będzie uśmiechnięty,
jakby go ktoś łechtał w pięty!
Widząc w lustrze swe odbicie,
sen się bawi znakomicie,
krąży jak na karuzeli
wszystkich śpiących rozweseli
Dom nasz, Polska
(sł. Anna Bernat, muz. Barbara Kolago)
to Ojczyzna moja mała.
Dalej jest Ojczyzna duża,
ukochana Polska cała!
Ref.: Czy to miasto czy to wioska,
dom nasz ma na imię Polska! (×2)
Tutaj parki z alejkami.
Tutaj domki, tu wieżowce –
jedno słońce nad głowami!
Ref.: Czy to miasto…
to są barwy narodowe,
A Ojczyzny naszej godło?
To jest piękny biały Orzeł!
Ref.: Czy to miasto…
fruną nuty z piosenkami.
Czy to tak śpiewają ptaki?
Nie, nie, nie! To przedszkolaki!
Ref.: Czy to miasto…
Hymn Polski – Mazurek Dąbrowskiego
(Józef Wybicki)
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.
Refren: Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski.
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.
Refren: Marsz, marsz, Dąbrowski…
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.
Refren: Marsz, marsz, Dąbrowski…
Mówi zapłakany –
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.
Refren: Marsz, marsz, Dąbrowski…
KTO TY JESTEŚ? POLAK MAŁY…
(Władysław Bełza)
— Kto ty jesteś?
— Polak mały.
— Jaki znak twój?
— Orzeł biały.
— Gdzie ty mieszkasz?
— Między swymi.
— W jakim kraju?
— W polskiej ziemi.
— Czym ta ziemia?
— Mą Ojczyzną.
— Czym zdobyta?
— Krwią i blizną.
— Czy ją kochasz?
— Kocham szczerze.
— A w co wierzysz?
— W Polskę wierzę!
— Coś ty dla niej?
— Wdzięczne dziecię.
— Coś jej winien?
— Oddać życie
Zimowy sen jeża
sł. Małgorzata Strzałkowska, muz. Jakub Lubowicz
i szron na drzewach lśni.
A we mnie budzi się leniuszek,
bo jest cieplutko mi!
Ref.: Całą zimę smacznie śpię
i do wiosny wyśpię się!
Całą zimę smacznie śpię.
Chrapu, chrapu! Nie budź mnie!
jeziora pokrył lód,
a ja mam we śnie spokój błogi,
bo mnie nie dręczy chłód!
Ref.: Całą zimę smacznie śpię…
Miała wiewióreczka
Stefania Szuchowa
Miała ruda wiewióreczka
spiżarni sześć.
Mogła sobie całą zimę
skakać i jeść.
Miała dziuplę bardzo ciepłą,
mięciutki liść.
Mogła sobie w niej orzeszki
spokojnie gryźć.
Dobrze umie wiewióreczka
o dom swój dbać.
Może nakryć się ogonkiem
i smacznie spać.
