W myśl, że taniec, to międzynarodowy język przyjaźni wystukiwany nogami ;)

Nasze przedszkolaki wzięły udział w warsztatach prowadzonych przez choreografkę

i właścicielkę szkoły tańca Romę Jakubowską we własnej osobie.

I tak jak w wierszu Juliana Tuwima „Taniec” nikt długo nie ustał z boku. :)

Taniec - Julian Tuwim

Skoczył stołek do wiaderka,
Zaprosił je do oberka,
Dzbanek z półki - hyc na ziemię:
"Ja niegorszy! Poproś-że mię!"

A za dzbankiem talerz skoczył,
Dokoluśka się potoczył,
Piec, choć grubas, złapał kija
I ochoczo nim wywija.

Biedna miotła w kącie stoi,
Też by chciała, lecz się boi,
Bo jak w tańcu się rozluźni,
To ją będą zbierać później.

Tańczy skrzynia i siekiera,
Aż się miotle na płacz zbiera.
Już nie może ustać dłużej
I tak pląsa, aż się kurzy!

Dzień 6 grudnia to dzień szczególny dla dzieci, w tym dniu wszystkie czekają na Świętego Mikołaja.

Tak też było i w naszej w grupie. Czas oczekiwania umilaliśmy wspólną zabawą, czyszczeniem butów oraz biegiem Mikołajkowym. Po tych wszystkich atrakcjach czekała na dzieci słodka niespodzianka od św. Mikołaja. Jak widać dzień był pełen atrakcji.

Przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia rozpoczęły się w naszym przedszkolu śpiewająco. 

Dzieci wzięły udział w zimowym koncercie, który wprowadził nas w radosny nastrój.

Dzieci mogły zobaczyć zawartość worka Świętego Mikołaja,

zagrać na marakasach i janczarach, a że czas przedświąteczny,

to czas magiczny przekonaliśmy się,

gdy podczas śpiewania „Zima, zima, zima... Pada, pada śnieg!”

za oknem rzeczywiście zaczął prószyć śnieg.

Pewnie gdybyśmy nie przestali śpiewać, śnieg sypałby do teraz :)

3 grudnia, obchodziliśmy w naszej grupie Światowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Z tej okazji rozmawialiśmy o różnorodności, tolerancji, empatii, a przede wszystkim o szacunku dla odmienności. Przypomnieliśmy sobie bariery, które pokonywały osoby niewidome oraz osoby z niepełnosprawnością ruchową. Poznaliśmy kolejną niepełnosprawność na podstawie opowiadania Anny Szul „Dzielny słonik Oluś” z książki „Tuż pod moim nosem”. Słonik pozbawiony był słuchu od urodzenia. Dzieci wypowiadały się na temat porozumiewania się takich osób. Sprawdzały jak drga ich krtań, przykładając rękę do szyji. Oglądały także plakat „Bądź....przyjacielem niepełnosprawnego rówieśnika.